Deprem Türkiye’nin bir gerçeği olsa da her an yıkım yaşadığımız da bir gerçek. Kabul edelim, Japonlar gibi yakalanıp öfkemize hakim olamayız. Nedeni, yapılarımıza olan güvensizliğimizdir. Ömür boyu panik halinde hareket etmek kayıpları da artırır. Kahramanmaraş’ta 3. gününde bulunduğumuz deprem felaketinde binlerce vatandaşımız hayatını kaybetti, binlercesi yaralandı, hayatta kalan milyonlarca kişi de hasarlı binalara giremezken, bu nedenle sokaklarda ve bölgede sıcaklık ekside. . Bölgede yaşamamış ve depremden etkilenmemiş olanlar, bu şartları düşündüklerinde hayatlarını devam ettirdikleri için suçluluk duymaktadırlar.
Büyük bir yıkıma yol açan bölgeden gelen haberler yürekleri dağlarken,
Günlerdir depremden etkilenmeyen bölgelerde boğazında yumru ve burnunda ağrı ile yaşayanlar,
Hava kuralları ağırlaştıkça saatler geçtikçe kendini daha da kötü hissetmeye başladı.
Özellikle bölgeden gelen görüntüler afetin büyüklüğünü gösterirken,
Travmayı da artırdı.
Umutsuzluktan etkilenmeyen insan kalbi kalmamışken,
Yemek yemek ve su içmek bile utanç verici hale geldi.
Manevi olarak, bu felaket
Etkilerini atlatmak zaman alacak gibi görünüyor.
